سلام و عرض ادب
از آن روزی که برای خود برند کاذب درست می کنی، در ذهن و قلب دیگران و صد البته خودت مشکلات شروع می شود.
خودت می دانی که آنی نیستی که می نمایی، بلکه آنی هستی که هستی.
حال که می خواهی درستش کنی، برند کاذب قد علم می کند و نمی گذارد اعتبار کاذب اجتماعی ات را خرد کنی.
می ترسی جانم.
می ترسی.
می ترسی ازآن روزی که همه بفهمند دروغ گفتی و نبودی آنچه که بنمودی.
حال افسوس میخوری، ولی کاش قبلا می ترسیدی.
می ترسیدی از آن دروغی که به خودت می زنی تا در آینده از دروغ خودت، خودت از خودت حالت بهم نخورد.
می دانی راه حل چیست و مشکل از بیخش کجاست ؟!
تو می نمایی آنچه را که در خود نمی بینی و این چیزی نیست جز فاصله حرف تا عمل.
اگر آنچه را که می نمایی بودی، الان مجبور نبودی آن چه را بنمایی که نیستی.
دوست داری در نگاه دیگران کم ارزش جلوه ننمایی!
دوست داری در نگاه دیگران کسی باشی که آنها تاییدت کنند!
دوست داری در نگاه دیگران کسی باشی که هر چه را که می گویی مثلا عمل میکنی!
ولی نمی دانی عزیزم، که نگاه دیگران اصلا به تو نیست !!!
بیا و شرایطت را درک کن و ببین کجا هستی! چه می خواهی! و چطور می خواهی.
پس هان! ای برادر و خواهر کمر همت ببند و عمل کن تا هم دنیایت آباد شود و هم آخرتت.
تعارف و دروغ گفتن به خودت را کنار بگذار و ایجاد کن آن شرایطی را که خودت دوست داری، ابجاد کن، عمل کن.
خودتو بکش بیرون.
خودت را بزار مخاطب این متن، چطوری می کشیدی بیرون؟
